Suðurlandsvegurinn.

Umferðamál hafa mér lengi verið ofarlega í huga eins og þeir sem hafa litið hér inn hafa sjálfsagt tekið eftir. Það er svo sem eðlilegt, ég starfa sem vörubílstjóri og er þess vegna mikið á ferðinni, ek yfirleitt 200- 300 km á dag. Þess vegna bregður mér alltaf þegar ég heyri af alvarlegum umferðaslysum, hvað þá banaslysum eins og nú í kvöld. Hver orsök þessa slyss var veit ég ekkert um og læt mér fróðari menn um að meta og ætla ekki að vera með neinar getgátur þar um. En hitt er aftur staðreynd að þetta er annað banaslysið á þessum slóðum á þessu ári og vegurinn milli Selfoss og Hveragerðis hefur tekið fleiri mannslíf og gert fleiri örkumla en hægt er að réttlæta á nokkurn hátt. 

Ég veit að það er ekki hægt að kenna veginum um, flest sem gerist í umferðinni er af manna völdum, þeirra sem bílunum aka. Fólk ofmetur eigin getu eða ökutækja sinna, er illa fyrir kallað, veikist skyndilega, er jafnvel ölvað eða undir áhrifum eiturlyfja, fer ekki eftir umferðalögum og svo framvegis. En með því að bæta vegina má draga úr þeirri hættu sem mannlegi þátturinn skapar. Reykjanesbrautin var hættulegasti vegur landsins í mörg ár, þar urðu 4-5 banaslys á ári, flest þannig að bílar lentu framaná hvor öðrum, oft á verulegum hraða og í framúrakstri.  Þegar brautin var upplýst fjölgaði alvarlegum slysum hvort sem það var vegna aukins hraða eða aukinnar umferðar. En síðan hættulegasti hluti vegarins  var tvöfaldaður hafa ekki orðið þar banaslys, þó svo fréttir berist um að menn séu þar teknir fyrir hraðakstur á allt að 200 km hraða. Þetta segir meira en allar hagkvæmnirannsóknir heims um hvað gera þarf á Suðurlandsvegi. 

Margt hefur verið rætt og ritað um þennan veg, t.d. til hvers að tvöfalda veginn þegar að á báðum endum (við Rauðavatn og á Ölfusárbrú) eru þrengingar sem valda því að umferðin þokast varla áfram á álagstoppum, sérstaklega um helgar á sumrin. Því er til að svara að það þarf að aðskilja akstursstefnur á þessum vegi og það þarf að gera það almennilega. ekki einhvers konar asnalega vegriðslausn eins og í Svínahrauninu, heldur á svipaðan hátt og á Reykjanesbrautinni með bili á milli akbrautanna. Þá segir sig sjálft að það þurfa að vera tvær akreinar í hvora átt, einfaldlega vegna þess að það fara ekki allir jafn hratt yfir og þeir sem af einhverjum ástæðum þurfa að flýta sér, (Lögregla, sjúkrabílar etc) þurfa að komast framúr á öruggan hátt. Varðandi þrengingarnar á endunum, þá þarf mislæg gatnamót, ekki þessi bannsettu hringtorg alls staðar, og í framtíðinni verður hringvegurinn vonandi lagður um nýja brú á Ölfusá austan við Selfoss og gegnumstreymisumferðinni beint greiðari leið en um löngu sprungið og ónýtt gatnakerfi Selfossbæjar.

 Að lokum vil ég votta aðstandendum  mannsins sem fórst í slysinu í kvöld mína dýpstu samúð.