Við hristumst enn.

Núna rétt fyrir klukkan 22 komu nokkrir þó nokkuð snarpir kippir. Þetta minnir mig helst á þegar ég var að vinna í Sultartanga og við fundum fyrir sprengingunum  i skurðinum og í göngunum inn í kamp. Þetta er svona heldur meira, sprengingarnar komu ekki svona ört, en virkar svipað. Ég hef nú ekki trú á að það þurfi að hafa miklar áhyggjur,  nú fáum við hér á Selfossi aðeins að finna fyrir því sem Hvergerðingar þekkja hvað best, allavega sagðist einn vinnufélagi minn í Kárahnjúkum alltaf fá heimþrá þegar hann fann fyrir skjálfta vegna sprenginganna þar.

Skjálftahrinan í rénun