Heppin

Heppin sú gamla að sprengjan sprakk ekki í vasknum hjá henni, og enn furðulegra að hún hafi ekki sprungið í ferlinu þegar hún var tekin upp í kartöflugarðinum. Þetta minnir mig á atvik sem gerðist þegar ég var að vinna við endurbyggingu Reykjavíkurflugvallar. Þá kom tundurdufl upp með sandi sem dælt var upp úr sanddæluskipi til að nota í undirlag undir flugbrautirnar. Það sat þarna bara ofan á haugnum þegar við komum að einn morguninn. Gröfumaðurinn sem var að moka á bíla ýtti duflinu til hliðar og svo var byrjað. Þegar svo sprengifræðingarnirkomu á svæðið varð allt brjálað, okkur skipað að drepa strax á tækjunum og læðast út úr þeim og burtu í öruggt skjól. Við máttum ekki keyra tækin burtu, titringurinn gæti sprengt duflið. Þegar við sögðum að því hefði verið ýtt til með gröfuskóflu spurðu þeir hvort gröfumaðurinn væri brjálaður, svona dufl gæti sprungið við snarpa vindkviðu. Okkur þótti það ólíklegt þar sem það hafði jú komist í gegnum dælurnar á skipinu og það væru nú dágóð högg. En allt fór þetta nú vel að lokum og sprengjan var fjarlægð án vandræða. En Það var fyndið panikið sem upp kom við þessar aðstæður.

Amma fann sprengju í kartöflupokanum